สารเพิ่มปริมาณมีหน้าที่หลายอย่าง โดยหลักๆ จะมีลักษณะดังต่อไปนี้:
การสร้างรูปร่างและการขึ้นรูป: สารปรุงแต่งสามารถผลิตยาให้เป็นการเตรียมการที่ตรงกับความต้องการของยาทางคลินิก เช่น การเติมตัวทำละลายในการเตรียมของเหลว การเติมสารเจือจางและกาวลงในยาเม็ด เป็นต้น
ปรับปรุงความคงตัวของยา: สารปรุงแต่งสามารถเพิ่มความเสถียรทางเคมี ทางกายภาพ และทางชีวภาพของยาได้ ตัวอย่างเช่น สารเพิ่มความคงตัวทางเคมีสามารถป้องกันการเกิดออกซิเดชันของยาได้ และความคงตัวทางกายภาพ เช่น สารแขวนลอยและอิมัลซิไฟเออร์สามารถปรับปรุงคุณสมบัติทางกายภาพของยาได้
ลดอาการไม่พึงประสงค์จากยา: การใช้สารเพิ่มปริมาณเฉพาะสามารถลดอาการไม่พึงประสงค์ของยาได้ ตัวอย่างเช่น ยาเม็ดเคลือบลำไส้สามารถป้องกันยาไม่ให้ถูกทำลายโดยกรดในกระเพาะอาหาร เพื่อให้สามารถมีบทบาทในลำไส้ได้อย่างเต็มที่
ควบคุมผลกระทบของยา: สารปรุงแต่งสามารถปรับระยะเวลาการออกฤทธิ์ของยาได้ ทำให้พวกมันมีหน้าที่ต่างๆ เช่น การปลดปล่อยอย่างรวดเร็ว การปลดปล่อยอย่างต่อเนื่อง และการกำหนดเป้าหมาย นอกจากนี้ ส่วนเติมเนื้อยายังสามารถปรับปรุงความต้องการทางสรีรวิทยาของยาได้ เช่น บัฟเฟอร์, สารไอโซโทนิก, สารแต่งกลิ่นรส เป็นต้น
ฟังก์ชั่นอื่นๆ: สารปรุงแต่งสามารถใช้เป็นวัสดุเสริมเพื่ออำนวยความสะดวกในกระบวนการเตรียมการ ตัวอย่างเช่น สารหล่อลื่นสามารถปรับปรุงคุณสมบัติของผงของยาและทำให้การผลิตการเตรียมที่เป็นของแข็งราบรื่นขึ้น